หวั่นใจ

 
กี่ครั้งที่เธอมองมาแล้วผ่านไป
ไม่มีความนัยจากแววตาคู่นั้น
บ่อยครั้งที่เดินเคียงกัน… ฉันและเธอ
แต่ว่าในใจก็ยังคงอ้างว้าง
อาจเหมือนเราสนิทกัน อาจจะเหมือนว่าเธอรู้จักฉัน
แต่ใจนั้นเธอคงไม่เคยรู้ ไม่ได้ยินคำๆนี้
มองไม่เห็นสิ่งที่มีอยู่ เธอไม่รู้ฉันคิดยังไง
ยิ่งฉันนั้นใกล้ชิดเธอมากมายเพียงไหน
เหมือนว่าเธอยิ่งไกลออกไปคล้ายว่าเธอยิ่งไกลห่างฉัน
ยิ่งฉันรู้ว่าตัวเองรักเธอแค่ไหน
ก็ยิ่งทำให้ฉันหวั่นใจ
ฉันรักเธอเท่าไหร่….ก็เหงาเท่ากัน
ก็รู้หัวใจตัวเอง รู้จักดีว่ามีเพียงแต่เธออยู่ข้างในใจฉัน
อยากรู้ใจเธอเหมือนกันคิดอย่างไร
แต่กลัวความจริงว่าอาจไม่มีฉัน
This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

1 Response to หวั่นใจ

  1. Schizophrenia says:

    เจ๊ฝนสู้ๆ นาเด๋วก้อ่านสือมะรุ้เรื่องหรอก เปงกำลังใจน๊า

Leave a comment