เฮ็งซวย

ตั้งใจจะโดด

แต่โดด ไม่ได้ แล้วก็ไม่รู้จะหอบหนังสือไปทำไมเยอะแยะ

ทั้งที่ไม่ได้ใช้

 

 

 

 

 

ปาร์ตี้!

จากกินข้าวที่บ้านเปลี่ยนแผนการเป็นกินที่ร้านอาหาร

โคตรเซ็งเล๊ยยยยยย   อดร้องเพลง

 

 

 

พอตอนกลับก็แยกกันกลับ  แบบว่าป้าแกให้ไปเอาเค้กที่บ้านก่อน

อืมมมมมมมมมม

มารอน้าเขยที่บ้านป้า ตั้ง แต่ 3 ทุ่ม ยัน เที่ยงคืนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน กว่าๆ

 

 

เป็นอาไรที่กูจะตายแล้วน่ะ

รอด้วยกันกะน้า 

ไอ้เราก็คิดว่า กลับแท็กซี่เลยดีกว่า

แต่น้าเขยก็บอกว่าจะกลับแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ให้รออยู่นั่น

แปะใหญ่ก็ไม่ยอมเลิกซะ ที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แล้วกูก็ดั๊นน ขี้แม่งอยู่นั่นละ

สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 

 

 

โคตรจะเหนื่อย

 

 

ถึงบ้านเปิดคอม เช็ค เมล ….

นอน

 

 

 

 

 

 

 

ตื่นเช้าดูการ์ตูน

กี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

โคนัน กับ นารูโตะ  มันมาเวลาเดียวกัน

แต่โชคดีโคนันเป็นตอนที่กูดูแล้ว

เลวจริงๆ เลย ถ้ามันเป็นตอนใหม่  กูต้องจิ้มรีโมทมือเป็นระวิง !

 

 

 

 

 

 

 

 

แระแล้วก็ทำการบ้านคอมเส็ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เห้อออออออ   ดูหนังดีกว่าโคตรจะเบื่อเลย